Nederland kampt met diverse grote ruimtelijke uitdagingen: een vol stroomnet, een dreigend tekort aan drinkwater, een fors woningtekort en een verwachte bevolkingsgroei van één tot drie miljoen mensen in de komende 25 jaar. Bovendien zijn er de stikstofcrisis, de achteruitgang van de natuur, en klimaatverandering, die leiden tot een stijgende zeespiegel en de noodzaak voor rivieren om meer ruimte te hebben.
Ministerie ziet ruimte voor bouw op ‘verstandige plekken’
Het Ministerie van Infrastructuur en Waterstaat (IenW) brengt echter een optimistische boodschap: er is nog voldoende ruimte beschikbaar voor woningbouw, mits er gekozen wordt voor verstandige locaties. Een nieuw ontwikkeld ‘afwegingskader’, bestaande uit een kaart en beslisboom, is naar de Tweede Kamer gestuurd om te helpen bij het bepalen van deze locaties. Dit kader beoordeelt potentiële bouwgebieden op basis van waterveiligheid, overstromingsrisico, bodemdaling en beschikbaarheid van drinkwater.
Richtlijnen voor toekomstige bouwprojecten
De droge zandgronden in het oosten en zuiden van het land, evenals delen van de Randstad en kustgebieden, zijn aangewezen als meest geschikt voor ontwikkeling. Deze gebieden vereisen wel extra maatregelen voor klimaatadaptief bouwen, zoals speciale rioleringssystemen en drijvende woningen.
De basis van het afwegingskader
De gebruikte data, inclusief KNMI-klimaatscenario’s uit 2014, schetsen een beeld tot het jaar 2100, waarbij een maximale zeespiegelstijging van één meter wordt aangenomen. Dit vormt de basis van het huidige afwegingskader voor de bouwgeschiktheid van Nederlandse grond.
Mogelijke toekomstige aanpassingen
Het ministerie erkent dat nieuwe inzichten en data in de toekomst kunnen leiden tot aanpassingen van het afwegingskader. Ook het aanwijzen van extra waterbergingsgebieden wordt als een mogelijke toekomstige wijziging gezien. Dit is vooral relevant in gebieden zoals de uiterwaarden van rivieren, waar woningbouw recent verboden is.
