Er zijn vorig jaar een recordaantal klachten en vragen over ongelijke behandeling binnengekomen bij het College voor de Rechten van de Mens (CvdRM). Hiervan kan bijna de helft wettelijk gezien als discriminatie worden bestempeld. De toeslagenaffaire en corona zouden medeoorzaak van deze toename aan meldingen zijn geweest.
Mensen met een beperking
Opvallend in de monitor is het grote aantal klachten en meldingen over de rechten van mensen met een beperking. Zij kunnen reizen, meedoen aan activiteiten of een baan hebben op de arbeidsmarkt, als organisaties aanpassingen treffen. Onze monitor laat nu al voor de zesde keer op rij zien dat dit te weinig gebeurt.
“De overheid laat hier echt wat liggen. Zij moet veel meer doen om bedrijven erbij te bepalen dat die mensen met een beperking moeten helpen, zodat ook zij gebruik kunnen maken van diensten of goederen,” reageert Jacobine Geel. “Dat is geen gunst, maar een verplichting voor de overheid die voortvloeit uit de ondertekening van het VN-verdrag handicap.”
De monitor vermeldt een schrijnend voorbeeld van een man die verlamd is en geen handtekening kan zetten, maar daartoe gedwongen wordt door een verzekeringsmaatschappij. Zijn vrouw filmt het geheel. Vernederend, vindt zijn vrouw dat, omdat er ook een alternatief was met iDin, een online identificatiemiddel.
Racisme
Voor mensen die niet wit zijn of geen Nederlands klinkende achternaam hebben is racisme nog altijd aan de orde van de dag. Zij worden anders behandeld vanwege hun huidskleur of afkomst. Zij vinden minder snel een baan of huis, krijgen minder snel promotie. Ze worden vaker aangehouden op straat.
“De aanpak van racisme staat gelukkig hoog op de agenda, constateert Jacobine Geel, “maar we hebben in Nederland nog een lange weg te gaan.”
Discriminatie melden helpt
Discriminatie aankaarten loont. Ook dat blijkt uit de monitor. 88 Procent van de organisaties neemt maatregelen nadat het College heeft geoordeeld dat zij hebben gediscrimineerd. Een oordeel kan dus leiden tot een structurele verbetering die herhaling van de discriminatie tegen gaat.
En zelfs als het individuele probleem niet wordt opgelost, gebruikt het College de meldingen, vragen en verzoeken bij het opstellen van beleids- en wetgevingsadviezen aan de overheid, internationale rapportages en het beantwoorden van vragen van journalisten.
Ook komen we soms in actie omdat we zien dat meerdere mensen tegen hetzelfde probleem aanlopen. Zo ontving het College veel signalen over de problemen die mensen met een beperking ervoeren bij de toepassing van bepaalde coronamaatregelen: zijn uitzonderingen mogelijk op de mondkapjesplicht of de plicht te beschikken over een coronatoegangsbewijs en hoe toon ik dan aan dat ik in aanmerking kom voor zo’n uitzondering?
Daarop heeft het College contact opgenomen met het ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport en ervoor gezorgd dat organisaties van mensen met een beperking meer werden betrokken bij het maken van nieuwe wetgeving en plannen.
Bron: CvdRM
